“Sular yükselince, balıklar karıncaları yer... Sular çekilince de karıncalar balıkları yer... Kimse bugünkü üstünlüğüne ve gücüne güvenmesin.. Çünkü kimin kimi yiyeceğine "suyun akışı" karar verir... Afrika atasozu

Pazar, Aralık 23, 2007

Kötü Şaka : )

Bilgisayarımda sorun var; tamircim bayramdan sonra gelecek. Nete giremiyorum a dostlar

Hepinizin bayramını kutlarım

Pazar, Aralık 09, 2007

Yeni Aldığım Kitaplar

Çok mutluyum çooook... : )))

burada

Etiketler:

Cuma, Aralık 07, 2007

Hesap


Bütün yanlışlarım bir güreşe tutuştu doğrularımla. Kefenin gözü dikti gözünü doğrularıma. Zaten o kadar azdılar ki… Yanlışlarım desen sürüsüne bereket, bir de birbirlerini yemedeler kendi aralarında. Hepsi bir bok çukuru içinde.

Hepsi görece, hepsi yalan. Hatta doğrularım bile. Aşk yaşanmalı der yüreğimin doğruluk kefesi. İnandınız mı? Haydi buyur yaşa!.. Yaşanır mı sanki aşk, yarının hesabı yapılırsa, güzelim pembe pancurlu yuvada? Hatta birkaç tane de küçük, mini minnacık “ben”ler ve “sen”ler arasında? Ya bunların bedelleri? Ödenirken büyüme çağları, saçlarım yolunur diken diken gözlerimde.

İşte böyle gümbürtüye gitti bütün doğrularım. Hepsi koca bir aldatmaca.

Şimdi benim hesabımı kim verecek ey zaman? Bütün yanlışlarım üç kuruşluk doğrularımı da götürdüyse ve şu üç günlük götü boklu dünyada iki büklüm olmuşsa ve yaralanmışsa hayallerim, söyle kim ne verecek bana artık “an” dan başka?.. Hele bir de geçtiyse zaman!


Birsen Şahin

7 Aralık 2007

Etiketler:

Perşembe, Aralık 06, 2007

Kendime Konuşmalar 27


Kemanın telleri ağladı yalnızlığa, yine de ses vermedi insan.

Bütün anılarını sarmış sırtına, koca bir kambur/nereye gitse kendisiyle yürür. Bir o görmez kamburunu; sırtına yapışmış geçmişini; ağlayan, sızlayan ve için için kemiren koca bedeni. Hiç aldırmaz bastığı yollara; iniş mi, çıkış mı, farkında değil. Böyle akıp gidecek zaman, bir an gelip, bütün kemanlar susuncaya dek. Keman sustu mu bir kez ne kambur kalır geriye, ne beden, ne bir tını.

Sarhoş bulutlar yüzer başının üzerinde, bir o yana yalpalar, bir bu yana; kime dokunduğunu bilmeden, yanındakinden bihaber, ancak bodoslama birbirine çarpınca farkına varılır yaşam. Ne can kalır o zaman, ne canan. Yazık! Oysa, delse sırtındaki kamburu, bir bir ayıklasa içindekileri ve çıkartsa günışığına geçmişini, hesaba çekse kendini, dün neydi, bugün ne, nerede, neye benzer/görür ya kendini, hiçliğini, paramparçalığını ve acizliğini. Ancak karşısındakiyle bir bütün olduğunu…Ah!!!

Çal keman, çal, durmadan çal! Belki uyandırırsın uykudan insanı. Belki farkına varır sırtında taşıdığı kamburun hayattan bir bir topladıkları olduğunu ve ancak o zaman bir can olduğunu…

Etiketler:

Seninle gurur duyuyorum

kalbim seninle

Edith Piaf - La Vie En Rose
by bigproblem11