yalnızlığım

eteğimde ikibuçuk
ikisi gökten
biri hediye
el uzattım ikiye
biri tuttu 
diğeri kanatlarını açtı
buçukluk hepsinden vefalı çıktı

böyle sabahladığım geceler var ya böyle geceler
eteğime süzülür birkaç inci
pırıl pırıl parlar
o karanlık gecenin ayazında

sokul bana yalnızlığım
kalabalık olalım birlikte
ve iki miyav, bir hav ile
bir de rahmine düştüğüm
upuzun yatsa da döşekte...

ve, avut kendini edibim
şu yapayalnız dünyada
"yedibuçukmilyar nefes var"
diye...

01.01.2013
Birsen Şahin