Kendime Konuşmalar 47

Açsam içimin kapılarını ve yol alsam doğumuma yeniden. Bir şans daha verilir mi bana?

Hep öğrettiler: Kol kırılır yen içinde kalır!. Bundandır yüzleşmede zorlandığım kendi geçmişimle.

Oysa bayrağı açtım artık, kimse umurumda değil/keşke daha önce bakabilseydim yüzüme. Geç olsa da bazen, insanın cesareti olmalı yüzleşmede kendiyle. Ben kırdım artık bütün kapıları, bil yol buldum orada ışıl ışıl kendime doğru. Dönmem yolumdan darağacı kurulsa da/hep beyaz gömlekle korkutacak değilsiniz ya!

Ölüm bir kere olur, korkma, hergün asılamaz insan; yürü dostum sen de kendi gerçeğine...

Kapılar durduramaz beni, üzerine kilit olmadıkça.