Kendime Konuşmalar 44
Ye yiyebildiğin kadar; dağlarda ot senin, bağdan bahçeden çaldığın meyve senin. Ama, bir de yakayı ele verirsen, gör bakalım ne senin! Kaç yıl ağırlık verilir boynuna, bir tutam ot için?
Bir çocuk baklava çalsa, kaç yıl erteler gençliğini? Kaç yıl sonra iki büklüm yaşam serinletir çehresini? Hangimiz okumadık, hangimiz duymadık bunları koca koca adamların bembeyaz sayfalarında? İsyan bayraklarımız hep havada kaldı, soldu rengi mavinin.
Koca koca adamlar, papatyalara bürünmüş kadınlar oluk oluk akıttılar hazineyi, yediler saltanatı tıksırıncaya kadar da, biz kendimize bile unutturduk bu rezilliği. Hangimiz aldı bayrağı, yürüdü yollar boyunca, "hak" diye?
Geç anlıyor insan, terazide "hak" kefesinin olmadığını. Kapanıyor kendi utancına, bir daha hiç çıkmamasıya...
Etiketler: şiirsel düzyazı
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home