Yol

Bütün engebeleriyle, iniş-çıkışlarıyla, sarp ve dikenli yollarıyla, ayıklığı-sarhoşluğuyla, neşesi-hüznüyle, gözyaşı-kahkahasıyla, ağlaması-gülmesiyle, çiğneyip-yutmasıyla, tökezleyip-kalkmasıyla, insandan yaşamını, nefesini, düşlerini, acısını, tatlısını, gelmişini-geçmişini çalıp alan yol! Ne seni umursar, ne senden öncesini, ne de sonrasını...

Isırık ısırık ısırır tenini, yara bere içinde kalırsın; dağlar aşar, düzlüğe çıktın sanırsın. O hiç umursamaz ne seni, ne ufkunu. Bir bakmışsın koskoca bir aldanış. Başardın!../Neyi?..

Rest çekiyorum sana ey yaşam! Ayaykta kalma uğruna bana kurduğun tuzağa düşmüyorum artık. Bütün iniş-çıkışlarını yadsıyorum ve seninle savaşmıyorum, bütün kılıçlarımı soktum kınına. Umurumda değilsin.Nereye gidersen git, nereye sürüklersen sürükle beni, seninle dövüşmeyeceğim, karşı çıkmayacağım, başımı dik tutmatacağım, sana direnmeyeceğim...Bundan sonra rüzgarına boyun eğip öyle yaşayacağım. Beni aldatmana gözyummayacağım, sanki sana karşı bir savaş mümkünmüşcesine didinmeyeceğim. Kapıp koyvereceğim kendimi nehrin yatağına ve nereye sürüklersen oraya doğru yol alacağım ben de seninle birlikte ve ben sen olacağım...

Birsen Şahin