Kendime Konuşmalar 23

Yenildim kıskançlığın yoz orospusuna. Bu kadar çok olunca ağızlar ve biri susmadan diğeri başladıkça yutmaya, paralamaya, paramparça etmeye, koruyamadım kendimi kendi canavarımdan. Yenildim it dalaşına, horoz dövüşüne. Lime lime ayrıldım kendimden, paramparça düşlerim.

Bak! Gözünün üzerinde kaşı var, saçını da boyamış kırmızıya. El işte, göz oynaşta... Derdi beni gerdi ya!...

Bre sersem! Bıraksana yaratılanı kendi günahına. Sana mı kaldı doğru yolu buldurup, eğri yoldan ayırmak? Senin bastığın yer düzgün mü? Yoksa, bir bataklık üzerinde yürüyüp de fark etmediğin yer mi günahsız ve "iyilik" sandığın dünya? Ya gözlerini kapayıp bir an, kavrarsan bütün gerçeği, asıl o zaman batarsan batağa, hangisi bir el verir sana?

"Oh, iyi oldu! Zaten benzememişti bize" duan olur karanlığın altında...

Birsen Şahin

23 Ağustos 2007