"An" ve "Şimdi"

An yaşatır kendini bir diğerinde/bakma yüzüne ve süzüm süzüm gözlerine şeytann; o şeytan ki, aklınca sana yol olur önünde/koca bir yalandır dünya! Gelmezsen oyuna, "an"da kalırsa bedenin bir yarısı ve akarsan doyumlara/son nefesten önce doğar yeni bir gün daha, yaşamışlığın, yaşamamışlığın hepsi konsa bir avuç rüzgara ve savruluverse külleri hücrelerinin, "an" dahi yok olur avuçlarında. Öyleyse, "şimdi", başka yok! Yarına...

An/larsan sana vasiyetimi ve dolu dizgin şahlanırsan yaşama, orada güller vardır yediveren misali dokonduğun her zerrede. Sadece, evet sadece o "şimdi"ler ve o "an"lar kalır an/mak istediğin topraklarda...

Ötesi, berisi yoktur an/lamasan da...

Birsen Şahin

20 Haziran 2007