Mevsim Sonbahar

Yanımdan hayat geçti dolu dizgin, zincirinden boşanmışcasına, fırtanaya tutulmuşcasına ve bir kılıcın keskinliğinde, önüne gelen her şeyi bir katilin serinkanlılığıyla ikiye bölerek/tutunamadım! Hoş, tutunabilseydim ne değişecekti bir nefeslik zamanda? Değişir miydi bebek ölümleri ve gencecik bedenlerin bayrağa sarılı bedenleri? Değişir miydi eline kına yakamamış tazelerin baba ve kardeş eliyle boğazlanmaları? Değişir miydi süngü zoruyla yaşamlar?

Geç kalınmış hayaller süsledi hep düşlerimi/ertelendim...Ne sağıma bakabildim, ne soluma, ardım bile yoktu bana. Yüklendiğim başka başka nefesler vardı sırtımda. Sadece ileri, hep yarına, hep yarına!

Hepsi ayaklarının üstünde şimdi.

Ben özgürüm! -iki büklüm, topal, yaşamamış bir ihtiyar- Nefes almakta zorlanıyorum, önüme bir bir düşünce ardımda bıraktığım yollar.

Dizlerimi dövmek neye yarar artık? Mevsim sonbahar...

Birsen Şahin

10 Haziran 2007