Kendime Konuşmalar 8

Bekle! Bir bir çevirip okumalıyım seni; şöyle içime sindire sindire, tadına vara vara…

Sabah gözümü açtığımda sen kokmalı burnuma ve bulut görmeli gözüm mavi mavi/özgürlüğüm gibi. Ne “kal” demelisin bana, ne “git”; öylesine bir an olmalı, ne geçmişi olan, ne sonrası… Güneşin ilk ışıkları gibi parlamalı tenin ve yağmurun ilk damlaları gibi düşmeliyim sana/darağacıma uzak…

Haydi! Sen de çevir sayfalarımı bir bir, keşfet beni bütün dişiliğime inat/Utanmıyorum bak! Söküp attım üzerimden bütün kafesleri, çırılçıplağım.

Sen bende, ben sende; yağmurun ilk damlaları toprağa düşer ve doyumsuz bir kokudur artık terimiz…

Birsen Şahin

05 Haziran 2007