Yüzleşme

Düşe kalka geçen yaşam istemeden sunuldu önüme; her an boğazımda düğümlenen bir çığlık/ baş edemediğim. İçimde birileri ısırıyor etimi, dur durak bilmeden her doğumda. Daha nelere gebe geleceğim? Daha nicesine…


Almalıyım neşteri elime bu gece ve yarmalıyım tam döşümden, hayatın hemen altından ve akıtmalıyım bütün irinini biriktirdiği bugüne kadar. Bir an gidiyor elim ama cesaret istiyor bu kadar büyük bir yüzleşme. Kaç kadın/erkek başarabildi kendisiyle barışmayı; saçlarını yolup, gözlerini oymayı? Başaranlar bir yol olsa önüme…Var mı bende o yürek?

Denemeliyim ama, akıtmalıyım zehrimi ve yüzleşmeliyim gerçeğimle. Ben sevmelere uzak/terk edilmenin gölgesinde; bütün aşklarımı çiğnemeden tükürmeyi neden yeğlediğimi dökmeliyim kucağıma. Korkularımı karşılamalıyım artık kucak kucak.

Haydi! Başlayalım öyleyse bu gece…

Birsen Şahin
29 Mart 2007