Bir Düş Kaldı
Ne sen beni bildin, ne ben seni..O andı. Sadece o andı yaşanması gereken. Ne sen beni bildin, ne ben seni/adın neydi? Ya adım? Olmadı ki hiç adımız bize. .. Bir tabağı bölüştük ilk seste ve bir salıncak geceyi yırtan bir genizde. Titredim her iç çekişte…Nereden gelmiştik? Ne sen sordun/ne ben söyledim. Ne öncesi vardı, ne sonrası belki…Andı.
Dört duvar arası bir çiçek tarlasında içtim suyunu/ne ilk ne sondun bana/ben sana… Ama, hiç olmamıştı işte, hiç mahkum kelepçelere vermemişti kimse gülünü…
Perde yoktu, apaçık bir kucak, bir kadın ve bir adam, hiç utanmadan günahlarından sundu tene düşünü…Nereden gelip nereye gittiğini söylemeden çıktılar geceden. Bir andı, bir gözdü sıcağı tutan. Sadece bir andı işte/ne öncesi vardı, ne sonrası. Bir dudak gönderdi gecenin günahını, hiç izini sürmeden…
Geriye bir düş kaldı çağlara kafa tutan.
Birsen Şahin
23 Mart 2007
Etiketler: şiirsel düzyazı
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home