Gölgem Acıyor...

Yuvarlana yuvarlana varırsın dönemece, artık sen varsın, başka kimse yok; ne bir el, ne bir mum. Haydi ver şimdi kararını! Çiz bakalım yolunu!

Sağına baksan sıçan, soluna baksan çıyan/yürüyeceğin yol desen kurtlar sofrası. Dönüş yok, sen karar vermedin ki yola, vazgeçebilesin…Kırılacak kolun kanadın, belki kalbin en çok; hele bir de debelendikçe batmalar yok mu? Ah, en çok o zaman kırılır biriktirdiklerin. Döner bakarsın geriye, yolda yürüyen sen değilsin/yabancı geçmişin. Her doğan günde bukalemundur gördüğün/sen ona yabancı, o sana…

Yine de, yılma; yürümelisin bu yolu, taaa sonuna dek/başka yol yok!.. Ne yılan, ne çıyan durdurmalı seni, bakma ardına/kaybolursun. Kaybolursan, kırılır ayakların, dökülür tırnakların, cüzzam gezer tenini/gözbebeğin kaçar. Bas üstlerine, kopar umutlarını, yoksa parçalanırsın. Sen yapmazsan, onlar yüzer derini. Başka yol yok!

Hayatıma bir sancı saplanıyor/uzaktan izliyorum seni. Gölgem acıyor…

Birsen Şahin
29 Mart 2007