Kendime Konuşmalar 32

Yüzüne bakmaya doyamadığım zamanlar...Bir var, bir yoksun/sen misin beni bunca kanatan? Derinim kanıyor her yüzüne baktığımda. Biliyorum ya gideceğini/ya da birgün benim gideceğimi, yolun sonunun asla gelmeyeceğini ve her daim yeni ufuklar arayacağımı/ya da senin hep uzaklara baktığını...Her yüzüme baktığında, gözlerimin derininde uzakları keşfettiğini ve ben sana ermeye çalıştığımda hep aynı derinlikleri gördüğümü, senin ulaşılamazlarında kaybolduğumu/hep biliriz ya, bütün yeminlerin boş olduğunu... Benim sensiz de yaşayabileceğimi ve senin bensiz de hayallerine sarılacağını...

Hep biliriz de, neden illa da tutmaya çalışırız zamanı? Sanki donduralabilirmiş gibi tik takları...

Vazgeçmeliyiz kendimizi kandırmaktan. Sen yoluna gideceksin ve... ben yoluma... Birgün hiç olmamışcasına yeni yeni kuyular bulacağız kendimize.

Yine de, bugünden, ne zor kabullenebilmek yarının umut olacağını... Yarına tutunabilmenin öznesi mi bugün sana varışlarım?

Ne sen bakacaksın ardına, ne ben...Öylece gideceğiz işte birgün. Sanki hiç olmamışcasına yaşam!

Birsen Şahin