Kendime Konuşmalar 30
Ben yırtıyorum o gerçeği!
Bak, param parça ettim, tuzla buz oldu annemin sözleri. Benden öncesi yok muydu? Ah, vardı tabii, sanki bir moda kıvamında. Hep öykündü birileri uzun saçlı kadına, kimi de düdük taktı sözlerine ve sürükledi sokaklarda.
İki yüzümüz var dostum, biri bayramlık diğeri gecenin karanlığında; işte orada, bak orada konuşuruz seninle korka korka, ne sen beni görürsün, ne ben seni. Gün çıkınca açığa, bayramlık yüzün tanımaz beni ve taşlarsın gece konuştuğun ama yüzünü görmediğin dostu kendinden kaçarcasına.
Yazık değil mi sana?..
Etiketler: şiirsel düzyazı
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home