Kendime Konuşmalar 6

Nisan ağladığında düşer tenime yaşlarım ve rengimi yitirim ben/gökkuşağı kayıp!

Yetmişli yılların beyazcamıdır artık gördüğüm; ne bir renk, ne bir gerçeklik/hayal yaşar mı kimsesiz?..Ne tutunduğum umut solur bende, ne yaşam soyunur gerçeğine. Öylesine bir nisan yağmurudur işte gözlerim/kapanır üzerime.

Yine böyle bir nisan yağmuru çaldı bütün düşlerimi, rüzgar dinlemedi yaşlarımı/bütün tohumlar çiçeğe durmuşken üstelik. Sormadı ki içime!..

Her nisan bir bahar yaşatırken aşığa, bende renksiz bir gökkuşağı düşer gözlerime; kimsenin göremeyeceği; ne elle tutulur, ne göze görünür, biteviye…

Birsen Şahin

23 Nisan 2007