Kendime Konuşmalar 4

Bir koku alıyor burnum, koltukaltlarımdan bütün vücuduma yayılan. Kokun mı asılı kaldı tenime? Tenim mi yapıştı kokuna? Tenimde binbir çiçek masalı senin artıkların. Yoksun! Avunsam ya kokunla!..

Acı kavuruyor uçlarımı/acının içinde keskin bir yokluk kokusu sinmiş üzerime. Bir savaştır sürer gider gece ve gündüz, her gün doğumunda ve gece örtüsünü her örttüğünde üzerime. Ben hala kaybetmemeye çalışmaktayım bıraktığın kokuyu tenime. Ne kir tutuyor, ne acı kesiyor kokunun yolculuğunu üzerimden. Tırnaklarımla kazısam söküp atabilir miyim tortularını? -Bir başlasam başarırım belki…

Kendimle savaşa saldı beni kokun/sen misin yaşatmaya çalıştığım tenimde? Yoksa bir esriklik mi korumaya çalıştığım, düşlerimde tüm kuytularıma dolan?

Vazgeçiyorum savaştan. Gelsin alsın beni, yok etsin; ben kalmayayım geriye, sadece dölyatağıma bir sancı saplansın ve vedalaşayım artık tüm tortularınla…

Birsen Şahin
21 Nisan 2007