Ben Atatürkçü Değilim

Yıllaaaar önce okuduğum rahmetli Nadir Nadi'nin kitabının adıdır yukarıdaki başlık. Şu anda da benim duygularımı yansıtıyor. Eğer 85 yılda Türkiye'yi getirdiğiniz nokta ise Atatürkçülük, ben Atatürkçü değilim.

Çocuk yaşımda Hollanda'ya yerleştim; 1968. O yıllarda yabancı memleketlerdeki gurbetçilerin milli duyguları yok olmasın diye, Türk Evleri açılır ve bol bol Kurtuluş Savaşı filmleri gösterilirdi buralarda. Bütün program Atatürk üzerine kurulmuştu.Hafta sonu oldu mu, bütün Türkler, varsa çocuklarını da alır ve bu evlere gelirdi, mutlaka film de izletilirdi. Gerek o temel ile, gerek sonradan okuduğum eserler üzerine Atatürk benim için çok büyük bir manevi lider oldu ve bugünkü varlığımın da sebebi oldu.

Dün gece yapmadığım bir şey yaptım. Fatih Altaylı'nın programını izledim. Fatih Altaylı benim için izlenmeye değer olduğundan değil, oradaki dört gençkız izlenmeye değer olduğundan. Bunlardan ikisi türbanlıydı, ikisi başı açıktı; bu başı açıklardan biri liberaldi, diğeri bugünkü deyimle Atatürkçüydü.

Can alıcı soru, türbanlı kıza soruldu: Atatürkü seviyor musun? Gençkız da sevmediğini, sadece iyi bir asker olarak gördüğünü belirtti. Yüzüme bir tokat gibi çarptı bu gerçek. Neden çarptı? Çünkü açıklamalarından sonra, artık, bugünkü Atatürkü ben de sevmediğimi fark ettim. Benim okuduğum ve büyütüldüğüm Atatürkü seviyordum; ama, türbanlı bir kızın okumaması ise Atatürkçülük, Anayasa Mahkemelerinin halk iradesini hiçe sayması ise Atatürkçülük, milletine tahammülsüzlük ise Atatürkçülük, Devlet adına milleti ezmek ise Atatürkçülük, sevmiyorum ben bu yarattığınız Atatürkü.

Haydi hayrını görün artık! Beni bile bu duruma getirdiniz ya, siz yakında halkınızı bile kesersiniz Atatürkçülüğünüz uğruna.