Gururlandım Seninle!

Bu sabah gazeteleri okurken gördüm. En iyi erkek oyuncu ödülünü almış Erkan, Takva filmiyle. Gururlandım Erkan'la.

Erkan ile ben gençliğimizin bir döneminde arkadaştık. Gözümün öüne geldi şimdi; Şenay'lardayız ve yeğenleri gelmiş. Şenay bir şeylerle uğraşırken, Erkan'la ben de çocukları oyalıyoruz. İkimiz de çocuklara tiyatro yapıyoruz. Çocuklar benim oyunumu daha çok sevdiler. Doğaçlamaydı.

Aradan aylar geçti. Bir gün Erkan "Birsen, haydi gel İstanbul'a gidelim", dedi. Yirmili yaşlardayız. İçim gidiyordu sahneye. Hem de nasıl istiyordum. Ama, Halil'in(Ergün) söyledikleri de kulaklarımdan gitmiyordu. "Birsen, götüreyim seni, harika bir oyuncu olursun, bundan zerre kadar kuşkum yok; ne Perihan, ne Müjde, hiç birinin altında kalmazsın. Ama, hazır mısın? Katlanabilecek misin?.....", devamını sizlere yazmak istemedim. İnsanı acıtan şeyler olabiliyordu.

Neyse. Bu korkularla Erkan'a "Erkan, ya oralarda aç kalırsak?", diye sormuştum. O da bana "Ya, tutarız ikimiz bir yer, çalılırız ne iş bulursak, bitiririz konservatuarı", demişti, Ama, ben o zamanki Türkiye'nin gerçeklerinden korkmuştum. Henüz çok iyi tanımadığım bir ülkeydi benim için vatanım. İrademin dışında bana bir şeyler yapılması, yaptırılması kaldırabileceğim şeyler değildi.

Sonra ben kendi yolumu çizdim, Erkan da kendi yolunu.

İyi ki de dediğini yapmış Erkan'cığım. Umarım çok mutludur şimdi.Gururlandım, duygulandım, gözlerim doldu.

İnsanın ne güzel hatıraları olabiliyor bazen:) Hele bir de böyle gençlik arkadaşlarının başarısını görünce, ne duygusallaşabiliyor ve ne güzel bir film şeridi gibi geçiveriyor gözlerinin önünden anıları.