Aşağıdakiler, Doğan Cüceloğlu'nun bir yazısına istinaden yazılmıştır.

Birey olmayı beceremeyen topluluklar, Ulus bilinci gelişmiş medeni insan olmayı da berecemiyorlar. Eğer bireyi kendisinin ne kadar önemli olduğunu, kendisinin de bu yaklaşık 7 milyarlık dünyada, o zincirin halkalarından biri olduğunu, bu yedi milyarlık halkaya katkısı bulunduğunu öğretemezseniz, o insan kendisinin farkında olmadan yaşar.

Bazen bir çok arkadaşım şahit olmuştur ki, ben kendimi narsist addederim. Bu bencilliğimden değildir, sadece Birsen'in önemli olduğundan yola çıktığımdandır. Birsen kendisine önem verir, Birsen kendisini sever. Zaten sevdiği içindir hayvan beslemesi, zaten sevdiği içindir 19 yaşından beri bir sürü çocuk bakmışlığı, okutmuşluğu. Bencil olsaydı bunları yapmazdı, tek başına yaşam sürerdi. Bütün sıkıntılarına rağmen ben, kendimi sevmeyi, vermenin hazzının aynasında gördüm. Buradaki arkadaşlarımın da vermenin hazzını yaşayan bireyler olmuşluğu, kendilerini sevmeleri değil midir ortak paydalarımızdan biri?

Bu durumda sayın Cüceloğlu'nun söylediklerinin bir kısmına katılmıyorum; hani, saf köylünün, Anadolulunun, okumuştan daha az korkulacak biri olduğu hususu. Zira, her şeyin ötesinde Anadolu insanı tarihte atışmalarıyla, söyleşmeleriyle, sazıyla, bilgiye değer vermesiyle bilinirdi. Oysa, bugünkü Anadolu'mda bu yok ki!!! Cüceloğlu'nun hakkını tamamen yemiyorum, kesinlikle haklılık payı olduğu yer var, ama o kadar çooooooooook eskide kaldı ki! Yazık ki!!! Ben artık bütün dünyada iki kesimden korkar oldum dostlarım. Hem de gerçekten korkar oldum. Bir kısmı köyde yaşayan ''Çarıklı erkan-ı harb'' dediğimiz kesim; bir kısmı da ''Enteller''; dikkat ediniz lütfen entellektüeller, entelijansiya demedim, hani, zevahiri kurtarmak için kendisine entelijansiya kılıfı giydirip, ''Entel/Dantel'' poz atanlar.

12/05/2005
Birsen şahin