Affet Anne

Kırık bir yerlerim
Tam neresi olduğunu nasıl söyleyeyim
Ben de bilmiyorum ki aslında anne
Kimbilir, belki de okşamadığın
Öpüp, koklamadığın bir yerlerimdir
Sızım sızım sızlayan
O sızılardır benim kırık yerlerim

Hatırlıyor musun anne?
Otuzlu yaşlarımdan sonra bir gün
Nasıl da saldırmıştım sana
Zorla memişlerini sıkmıştım
Ellerinin engellemesine aldırmayarak
Nasıl da zorla öpmüştüm anne?

Bugün ellilere merdiven dayadığımda bile
Hala bir şeylerin eksikliğinin
Yüreğimdeki yarasını
Görebilecek cesaretin var mı anne?
Sevgi gösterileri zannettiğin şeylerin
Aslında benim gıdam olduğunu anladın mı?

Niçin hala geçmişimden kurtulamadığımın
Sürekli bir iç hesaplaşmada olduğumun
Bu yaşımda bile çocuk kaldığımın
Hala korkular yaşadığımın
Hala dolana dolana sevgi aradığımın
Farkında mısın anne?

Şimdi sen benim çocuğum oldun
Çocukların hepsi asiymiş anne
Yetmişbeş yaşında olsalar bile
Üstelik çocuklar bunu görmezmiş
Artık ben de sana
Bana davrandığın gibi davranıyorum anne

Kurtuluş olsun diye ama
Çocuklarım için parçalıyorum kendimi
Farkında mısın anne?
Tabii ki farkındasın
Yırtınıyorsun hatta bazen
Onlar için harcıyorum diye kendimi

Geldik, gidiyoruz işte anne
Gördün mü?
Hiç birimize mekan değil bu acun
Bana veremediklerini çocuklarıma vermedeyim
Senin öcünü almak için
İyi evlat olamadım, affet anne...

12/17/2005
Birsen şahin