Kendime Konuşmalar 37

Kavradım neşteri bir katil gibi; önüme gelen günahı doğrayacağım. Kan revan içinde kalmalı bütün leşlerim, ancak böyle hesaplaşabileceğim kendimle. Kıtır kıtır kesip, lime lime doğramalıyım gözümün önünde rakseden bütün şeytanlarımı.

Hiç aldırmıyorum artık benden olanlara, o masum bebek yüzleri kayboldu bir kere. Ateşin çevresine dönen böcekler gibi kendini yakıyor dölüm ve benim başım dönüyor sarhoşluktan...

Dişlerini sökmeliyim bir kerpetenle, sonra bütün dişlerini ağzına doldururp, dikmek istiyorum dudaklarını hiç ses veremesinler diye!.. Ya gözleri?.. O gözleri ne yapmalı? En iyisi onları da oyup, her birini burun deliğine tıkamalıyım boğularak silinsinler hayatımdan, diye... Bir daha hiç duymam o çıngıraklı kahkahalarını böylece.

Ölü bedenler bile kalmamalı ortalarda; öyle ya, kokuları bile korku salar yüreğime. Baş aşağı çevirip kanlarını akıtmalıyım mumyalarcasına, tepeden tırnağa kan revan içinde yüzüm gözüm ve içmeliyim al yaşamı hapsederek içime...

Kendim yazmalıyım fermanımı "Suçlu benim sayın hakim..." çünkü ben varettim hepsini diyememeliyim, boğazımda düğümlenmeli bütün günahlarım. Ben varettimse hepsini, ben alırım canlarını; kime ne?!! Kalem kırılmalı ve ben el sallamalıyım musalla taşında bütün sevenlerime...

Kırılmalı bu kalem çünkü neşter hala benim elimde ve katli vaciptir fermanı yayınlanmalı adıma, bu vahşet son bulsun diye...

Birsen Şahin